فناوری استریلیزاسیون جدیدی مبتنی بر پلاسما در سال 1987 ثبت اختراع و در سال 1993 در ایالات متحده به بازار عرضه شد. از پلاسمای گازی به عنوان حالت چهارم ماده (به عنوان مثال مایعات، جامدات، گازها و پلاسمای گاز) یاد می شود. پلاسماهای گاز در محفظه محصور و تحت خلا عمیق با استفاده از فرکانس رادیویی یا انرژی مایکروویو تولید می شوند تا مولکول های گاز را تحریک کرده و ذرات باردار تولید کنند که بسیاری از آنها به صورت رادیکال های آزاد هستند. رادیکال آزاد، اتمی با الکترون جفت نشده است و گونه ای بسیار واکنش پذیر است. مکانیسم عملکرد پیشنهادی این دستگاه تولید رادیکال های آزاد در یک میدان پلاسما است که قادر به تعامل با اجزای ضروری سلول ضروری هستند (به عنوان مثال، آنزیم ها، اسیدهای نوکلئیک) و در نتیجه متابولیسم میکروارگانیسم ها را مختل می کند.
اواخر دهه 1980 اولین سیستم پلاسمای گاز پراکسید هیدروژن برای استریلیزاسیون دستگاه های پزشکی و جراحی تحت آزمایش قرار گرفت. طبق گفته سازنده، محفظه استریلیزاسیون تخلیه می شود و محلول پراکسید هیدروژن تزریق می شود و در محفظه استریل سازی به غلظت 6 میلی گرم در لیتر بخار می شود. بخار پراکسید هیدروژن از طریق محفظه پخش می شود (50 دقیقه) و تمام سطوح بار را در معرض ماده ضدعفونی کننده قرار می دهد و باعث غیرفعال شدن میکروارگانیسم ها می شود. یک میدان الکتریکی ایجاد شده توسط یک فرکانس رادیویی به محفظه اعمال می شود تا یک پلاسمای گازی ایجاد کند. رادیکال های آزاد میکروب کش پلاسما تولید می شوند.
محصولات جانبی چرخه (به عنوان مثال بخار آب، اکسیژن) غیر سمی هستند و نیاز به هوادهی را از بین می برند. بنابراین، مواد استریل شده را می توان با خیال راحت، چه برای استفاده فوری و چه برای نگهداری، استفاده کرد. این فرآیند در محدوده 37-44 درجه سانتیگراد کار می کند و زمان چرخه آن 75 دقیقه است. در صورت وجود هرگونه رطوبت بر روی اجسام، خلا حاصل نمی شود و چرخه از بین می رود.
فعالیت باکتری کشی پلاسمای گازی هیدروژن پراکسید
این فرآیند توانایی غیرفعال کردن طیف گسترده ای از میکروارگانیسم ها از جمله اسپورهای مقاوم باکتریایی را دارد. مطالعات بر روی باکتری های رویشی (از جمله مایکوباکتریوم)، مخمرها، قارچ ها، ویروس ها و اسپورهای باکتریایی انجام شده است. مانند تمام فرآیندهای استریلیزاسیون، اثربخشی می تواند توسط طول لومن، قطر لومن، نمک های معدنی و مواد آلی تغییر یابد.
کاربرد
مواد و دستگاه هایی که نمی توانند درجه حرارت و رطوبت بالا را تحمل کنند، مانند برخی از پلاستیک ها، دستگاه های الکتریکی و آلیاژهای فلزی حساس به خوردگی، می توانند توسط پلاسمای گاز پراکسید هیدروژن استریل شوند. این روش با بیشتر (> 95٪) دستگاهها و مواد آزمایش شده پزشکی سازگار است.
انتهای پیام/ جمعه 7 آذر 1399
منابع
مطالعه موارد زیر را به شما پیشنهاد می کنیم
نشانگر شیمیایی پلاسما تایپ ۴ (۱۳۴۱۰-۱۴ RRS)
برچسب دو چسب پلاسما (۱۳۱۱۰-۱۴ RRS)
نشانگر شیمیایی در برابر نشانگر بیولوژیک
